Hoe het met de ontwikkeling van ons kindje ging, wisten we niet. 

We hadden geen enkel middel om te gokken of alles nog goed met hem/ haar ging... 

Ik was zelden eens misselijk, ik was niet vermoeider dan anders ... Ben ik gemaakt om kinderen te krijgen? Nu nog een vlotte bevalling en daar lijkt het dan wel op! 

Het waren voor mij zeer intense weken! Ik zocht wel 100 maal op : "voortekenen miskraam", "hoe herken je miskraam", ... 

Ik hield me weken vast aan het feit dat ik nooit bloed was verloren. Elke keer ik moest plassen, had ik schrik. Schrik om te ontdekken dat de natuur toch beslist had dat het niet mag zijn. 

Zo gingen de weken voorbij. 

13 januari de test, 11 februari eerste echo. Deze kleine maand voelde als een jaar. 

De maand januari duurt altijd al lang, maar nu zeker! 

11 februari ; eerste echo

Toen ik wist dat ik zwanger was, had ik in mijn hoofd de beslissing om te veranderen van gynaecoloog al genomen. Mijn ervaring met de vorige was niet zo best. Niet gemakkelijk om dit net nu te beslissen. Vandaag zou duidelijk worden of ik al dan niet de juiste keuze had gemaakt.

Jordy nam een namiddag vrij van het werk om aanwezig te kunnen zijn bij onze eerste baby-date. Super papa in wording! 

Enorm zenuwachtig en niet wetend wat ons te wachten stond, gingen we binnen bij de gynaecoloog.  

Mijn hart, zo vol liefde. Ik heb er geen woorden voor. De tranen in Jordy zijn ogen, de hartslag horen, de lovende woorden over hoe goed het baby'tje er uit ziet, ... 

ALLES was perfect. We deden het goed! Zowel ik als mama in wording, Jordy als papa in wording en onze kleine mini-us. 

Deze dag bevestigde al veel, maar helemaal nog niet alles. Wat we vermoedde, was correct. Ik was 9 weken en 2 dagen zwanger. 

Alle andere afspraken werden vastgelegd en het aftellen naar baby-date 2 kon beginnen! 

Alle gevoelens van voor deze controle kwamen opnieuw naar boven : 

• we zijn nog geen 12 weken ver 
• wat is de kans dat er zich nu nog een miskraam voordoet ?

Ik werd die weken terug enorm onzeker. Ik droomde de vreemdste dingen en had enorm veel nachtmerries. Dat het maar snel 5 maart was ... 

5 maart ; tweede echo + NIPT

Weer met een bang hartje (maar wel vol liefde) gingen we met z'n twee op controle. 

We namen een USB-Stickje mee om de echo volledig te laten opnemen. Nu werd het bevestigd, onze baby groeide perfect! 

De angst om een miskraam mee te maken, kon ik zo goed als opbergen. "Zeg nooit nooit", bleef wel in mijn hoofd hollen. 

Vandaag hadden we ook de NIPT!

NIPT = Niet-invasieve screeningtest voor het opsporen van trisomie 21 (Down syndroom), trisomie 18 (Edwards syndroom) en trisomie 13 (Patau syndroom) bij de baby door het DNA van de baby in het bloed van de moeder te meten.

Bron; https://www.uzleuven.be/nl/niet-invasieve-prenatale-test-nipt

We hebben hier wel duidelijke gesprekken over gehad. Vanaf dag 1 hadden we hierover dezelfde visie. We willen het beste voor ons kind, maar ook voor ons. 

We zullen er ten alle tijden alles aan doen om hem of haar het allerbeste te geven, wat voor ons haalbaar en mogelijk is. 

Deze conclusie leek me duidelijk, we lieten een NIPT uitvoeren.